top of page

 

Ο ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΜΟΝΙΜΗ ΚΑΙ ΣΤΑΘΕΡΗ ΕΡΓΑΣΙΑ

ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

 

Πειραιάς 1/02/2019

 

Ο αγώνας για μόνιμη και σταθερή εργασία στην εκπαίδευση δεν σταματά με την ψήφιση του νόμου για το νέο σύστημα διορισμού. Συνεχίζεται με δύο άμεσους στόχους: αφενός κανείς συνάδελφος αναπληρωτής να μην οδηγηθεί στην ανεργία και αφετέρου την κατάργηση του ανταγωνιστικού, άνισου και άδικου τρόπου διορισμών και προσλήψεων που ορίζει ο νέος  νόμος. Οι μικρές (οι 450 επιπλέον διορισμοί και τα 12,5 μόρια για όλους) και οι λίγο μεγαλύτερες (μείωση του ανώτερου αριθμού μαθητών ανά τάξη στους 22) κατακτήσεις του κινήματος δεν αρκούν. 

Ο αγώνας για μόνιμη και σταθερή εργασία στην εκπαίδευση άνθισε ξανά και απρόσμενα μέσα στο Γενάρη του ’19. Με απεργίες, που τα ποσοστά τους είχαμε χρόνια να δούμε, και με πολυπληθείς και δυναμικές πορείες διαμαρτυρίες που ελάχιστοι περίμεναν. Η συμβολή του συλλόγου μας στην άνθηση αυτή υπήρξε σημαντική τόσο με τα σχετικά – σε σύγκριση με άλλες φορές- υψηλά ποσοστά συμμετοχής στην απεργία όσο και με την συμμετοχή των συναδέλφων στις διαδηλώσεις και τα συλλαλητήρια.

O αγώνας αυτός ούτε χθεσινός είναι ούτε υπήρξε ποτέ αγγελικά πλασμένος. Για τους σημερινούς εκπαιδευτικούς, γεννήθηκε τη δεκαετία του ’90, όταν πολλαπλασιάστηκε ο αριθμός των αναπληρωτών, εμφανίστηκαν οι ωρομίσθιοι και αμφισβητήθηκε η επετηρίδα διορισμών. Το αγωνιζόμενο εκπαιδευτικό κίνημα δεν κατάφερε τότε να διασώσει την επετηρίδα, επέβαλε όμως τέτοιο αριθμό διορισμών για τα επόμενα χρόνια, που κατέστησε σχεδόν άχρηστο, για το μεγαλύτερο μέρος της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, τον αποτυχημένο διορισμό του ΑΣΕΠ. Οι εξελίξεις αυτές ήρθαν μέσα και από εργασιακούς διχασμούς και παραταξιακές αντιπαραθέσεις στο εσωτερικό του κινήματος.

Η μικρή αυτή προσφυγή στην ιστορία μας δείχνει ότι η ιστορία είναι μακρά και  πονηρή. Δεν τελειώνει με την ψήφιση ενός νόμου. Η ήττα από μια τέτοια ψήφιση μπορεί να αμφισβητηθεί στην πορεία. Αυτό σημαίνει ότι η ψήφιση του νόμου που θεσπίζει τον ανταγωνισμό μεταξύ των αναπληρωτών συναδέλφων, μπορεί με επιτυχία να αμφισβητηθεί έμμεσα και άμεσα. 

 Έμμεσα, με τον μετασχηματισμό του κινήματος ενάντια στο προσοντολόγιο σε κίνημα για μαζικούς διορισμούς και προσλήψεις στην εκπαίδευση. Η επίτευξη μεγάλου αριθμού διορισμών (μονίμων) και προσλήψεων (αναπληρωτών) θα εξασφαλίσει ότι κανείς συνάδελφος δεν θα οδηγηθεί στην ανεργία και ότι ο δρόμος για την επαναφορά των προσλήψεων θα είναι λεωφόρος και όχι σοκάκι.  Τη νέα σχολική χρονιά πρέπει να καλυφθούν όλα τα κενά εκπαιδευτικού, επιστημονικού και βοηθητικού προσωπικού από τις πρώτες μέρες του Σεπτέμβρη. Καμία τάξη και κανένας μαθητής να μην περιμένει τους δασκάλους του.  

 Άμεσα, μέσα από τη ρητή απόρριψη του ανταγωνισμού και της ανισότητας εκ μέρους των συλλογικοτήτων των εκπαιδευτικών. Ας μην παραλύσουμε μπροστά στην αναγκαία αντίφαση: ατομικά να ψάχνουμε τα μόρια και συλλογικά να ζητάμε την κατάργηση του νόμου. Τέτοιες αντιφάσεις δεν μπορούν πάντα να αποφευχθούν. Έχει όμως μεγάλη σημασία να μην κάνουμε την ανάγκη ιδεολογία και να συνεχίσουμε να απονομιμοποιούμε το νέο νόμο αναδεικνύοντας τις αδικίες που  συνεπάγεται και το ψέμα πίσω από τους ισχυρισμούς του ότι εξασφαλίζει καλύτερο εκπαιδευτικό προσωπικό στα σχολεία. Ο εκπαιδευτικός που αναγκάζεται να τρέξει πίσω από τις πιστοποιήσεις, ξοδεύοντας χρόνο και χρήμα (αν έχει), δεν είναι ο εκπαιδευτικός που χρειάζεται το δημόσιο σχολείο. Αλλού βρίσκεται το ζητούμενο: στις αξίες του και στη διάθεση του να τις υπηρετήσει με τη διδασκαλία του· στην αγάπη για τη μόρφωση, τη νέα γενιά και τη συνάντηση τους. 

 

Όσο κι αν είναι προβληματική η ύπαρξη αναρίθμητων ξεχωριστών και κάποτε ανταγωνιζόμενων συλλογικοτήτων (ανά κλάδο, ιδιαίτερη εργασιακή εμπειρία και παράταξη), πρέπει να ξέρουμε ότι δεν είναι απαγορευτική για την επίτευξη των στόχων μας. Οι πρωτοβάθμιοι τοπικοί σύλλογοι συνεχίζουν να συγκεντρώνουν και να εκφράζουν τη συνισταμένη της θέλησης των συναδέλφων.

Όπως έδειξε και η άνοιξη του κινήματος μέσα στο Γενάρη του 2019, ο αγώνας για μόνιμη και σταθερή εργασία είναι αγώνας όλων, μόνιμων και αναπληρωτών. Η κοινωνία που θα αποδεχθεί τον ανταγωνισμό των αναπληρωτών ως ευλογία, δεν θα αργήσει να αναρωτηθεί και για την επέκτασή του στους μόνιμους.

Σταθερή και μόνιμη εργασία στην εκπαίδευση.

Διορισμός όλων των αναπληρωτών με βάση το πτυχίο και την προϋπηρεσία.

Κάλυψη όλων των κενών στα σχολεία.

Κανείς αναπληρωτής χωρίς δουλειά.

ΑΠΟ ΤΟ Δ.Σ.

bottom of page