3. ΔΙΧΡΟΝΗ ΠΡΟΣΧΟΛΙΚΗ ΑΓΩΓΗ ΚΑΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

​

Η Γ.Σ. επιβεβαιώνοντας την απόφασή της του περασμένου Μαΐου δηλώνει ότι η θεσμοθέτηση σε βάθος τριετίας της υποχρεωτικής δίχρονης προσχολικής αγωγής και εκπαίδευσης, αποτελεί νίκη του εκπαιδευτικού κινήματος. Η πραγματικότητα αυτή ενώ από τη μια μεριά διαμορφώνει ένα νέο πεδίο δυνατοτήτων και διεκδικήσεων από την άλλη δεν αποτρέπει παλιούς και νέους κινδύνους. Κι αυτό διότι ούτε η προηγούμενη ούτε η σημερινή κυβέρνηση  υλοποιούν τον απαραίτητο σχεδιασμό για την καθολική εφαρμογή της σε όλη τη χώρα. Τίποτα δεν εξασφαλίζει ότι η δίχρονη υποχρεωτική προσχολική αγωγή και εκπαίδευση θα εφαρμοστεί σε όλη την επικράτεια και δεν θα μείνει κενό γράμμα. Διότι απαιτούνται μια σειρά από παρεμβάσεις από μέρους του κράτους όπως η ενίσχυση των κτιριακών υποδομών και της υλικοτεχνικής υποδομής, η υλοποίηση των απαραίτητων διορισμών και η ίδρυση νέων νηπιαγωγείων.

​

Η δίχρονη υποχρεωτική προσχολική αγωγή, παρά τις δυσκολίες και ενάντια σε όσους την υπονομεύουν, πρέπει να προχωρήσει. Στην πλήρη της ανάπτυξη θα είναι μία σοβαρή κατάκτηση του αγώνα ενάντια στις σχολικές ανισότητες και την σχολική αποτυχία. Ταυτόχρονα, το δίχρονο υποχρεωτικό δημόσιο νηπιαγωγείο αποτελεί εμπόδιο στην εμπορευματοποίηση της προσχολικής αγωγής, δημιουργεί νέες θέσεις εργασίας και επιτρέπει στις δομές των δήμων να καλύψουν περισσότερες ανάγκες φροντίδας και αγωγής σε μικρότερες ηλικίες.

​

Ο Σύλλογος μας πολλές φορές αλλά και πρόσφατα με την απόφαση της Γ.Σ. των μελών του (15/5/2019) έχει κάνει ξεκάθαρο ότι βρίσκεται απέναντι σε όσους με πρόσχημα τις υπάρχουσες υποδομές, θέτοντας όρους και προϋποθέσεις, επιβουλεύονται την αυτοτέλεια και τον δημόσιο χαρακτήρα της προσχολικής αγωγής και εκπαίδευσης. Η φωνή μας δεν θα αθροιστεί με εκείνες της Κ.Ε.Δ.Ε., αλλά και μιας σειράς Δημάρχων των βορείων προαστείων (Αμαρουσίου, Κηφισιάς κ.λπ.) που ζήτησαν και εν μέρη πέτυχαν την αναστολή της δίχρονης υποχρεωτικής προσχολικής αγωγής και την επαναφορά του παράλληλου δικτύου.

​

Η υπουργική απόφαση του περασμένου Αυγούστου με την οποία το ΥΠΑΙΘ εξαίρεσε 13 Δήμους από όσους την φετινή χρονιά όφειλαν να εφαρμόσουν τη δίχρονη προσχολική αγωγή και εκπαίδευση αποτελεί αρνητικό δείγμα γραφής για τις προθέσεις της κυβέρνησης, καθώς υπολείπεται- για τη χρονιά 2020-21- το τελευταίο κύμα δήμων που συγκεντρώνει σχεδόν το 50% των νηπίων της χώρας.

 

Στα όρια ευθύνης του συλλόγου μας, στους δήμους Πειραιά και Κερατσινίου-Δραπετσώνας, εφαρμόζεται από αυτή τη σχολική χρονιά η δίχρονη προσχολική αγωγή και εκπαίδευση. Το γεγονός αποτιμάται θετικά καθώς η επέκταση του σχολικού δικτύου για έναν επιπλέον χρόνο έφερε στη δημόσια εκπαίδευση το σύνολο των νηπίων και προνηπίων ενώ ταυτόχρονα δημιούργησε 83 επιπλέον θέσεις νηπιαγωγών σε όλη τη Δ/νση Π.Ε. Πειραιά.  Δυστυχώς όμως η εφαρμογή της δεν γίνεται χωρίς προβλήματα:

​

• Πληθωρικά τμήματα των 25 μαθητών παρά την πρόσφατη νομοθέτηση των 22 μαθητών ανά τμήμα νηπιαγωγείου.

• Ακατάλληλες αίθουσες παραρτημάτων που προστίθενται στην ήδη υπάρχουσα βεβαρημένη κτιριακή υποδομή πολλών νηπιαγωγείων.

• Εγκατάσταση παραρτημάτων σε Δημοτικά σχολεία με όλα τα προβλήματα που συνεπάγεται η συστέγαση δόμων που ακολουθούν διαφορετικό ωράριο και πρόγραμμα λειτουργείας.

• Ελλείψεις στην αναγκαία υλικοτεχνική υποδομή και τον εξοπλισμό των παραρτημάτων.

 

Η διατήρηση του αριθμού των μαθητών στους 25 ανά τμήμα μας βρίσκει αντίθετους. Ακόμα περισσότερο είμαστε αντίθετοι στη στέγαση των νηπίων σε ακατάλληλες αίθουσες. Αυτές οι πρακτικές δυσφημούν το δίχρονο Νηπιαγωγείο και υπονομεύουν την ύπαρξή του.  Σε ότι αφορά τα νηπιαγωγεία του Συλλόγου μας στη Δραπετσώνα δεν χρειάζεται παρά μία ακόμη αίθουσα για να μην γυρίσουμε στους 25 μαθητές ανά τμήμα. Στην Χαραυγή μια αίθουσα θα έλυνε το πρόβλημα στέγασης των υπεράριθμων νηπίων και στον Πειραιά θα αρκούσε η τοποθέτηση 6-8 προκατασκευασμένων αιθουσών στα οικόπεδα που ήδη έχει υποδείξει ο σύλλογός μας. Συγκεκριμένα:

​

• 2 αίθουσες στην οδό Σαλαμίνος 175 (για τα 11ο, 27ο και 51ο Νηπιαγωγεία).

• 2 αίθουσες στο οικόπεδο Μήλου και Αιγάλεω (για τα 1ο και 5ο-10ο Νηπιαγωγεία).

• 2 αίθουσες στην πίσω αυλή του 32ου Δημοτικού Σχολείου Πειραιά (για τα 22ο, 23ο και 25ο Νηπιαγωγεία)

• 2 αίθουσες στην οδό Μητρώου (για τα 20ο-53ο, 26ο και 48ο Νηπιαγωγεία.)

 

Η Κοινή Υπουργική Απόφαση των Υπουργών Παιδείας και Μεταφορών (ΦΕΚ 455 8/8/2019) αγνόησε τις προτάσεις του συλλόγου μας -που συμπίπτουν με τις προτάσεις του Δήμου και της Δ/νσης Π.Ε. Πειραιά- και χωροθέτησε την εγκατάσταση:

​

• 2 αίθουσες στην αυλή του συγκροτήματος των 9ου – 11ου Δημοτικών Σχολείων Πειραιά όπου ήδη στεγάζονται 6 τμήματα των 11ου, 27ου και 51ου Νηπιαγωγείων).

• 2 αίθουσες στο αύλειο χώρο των 13ου και 52ου Νηπιαγωγείων, όπου δεν χρειάζονται και καμιά πραγματική ανάγκη δεν εξυπηρετούν.

• 2 αίθουσες στην πίσω αυλή του 32ου Δημοτικού Σχολείου Πειραιά (για τα 22ο, 23ο και 25ο Νηπιαγωγεία), που αποτελεί και την μοναδική θέση που συμπίπτει με την πρόταση που κατέθεσαν ο σύλλογός μας, ο δήμος και η Δ/νση Π.Ε. Πειραιά.

 

Το Δ.Σ. του Συλλόγου Εκπαιδευτικών Π.Ε. Πειραιά  "Η πρόοδος" αναγνωρίζοντας τα σοβαρά προβλήματα που δημιουργεί η Κοινή Υπουργική Απόφαση πραγματοποίησε κατ’ αρχήν σύσκεψη με τους συλλόγους γονέων, τους εκπαιδευτικούς των 9ου και 11ου Δημοτικών Σχολείων Πειραιά και με τις συναδέλφους  Νηπιαγωγούς που εργάζονται στα 11ο - 27ο & 51ο Νηπιαγωγεία Πειραιά.  Κοινό τόπο αποτέλεσε η στήριξη της δίχρονης υποχρεωτικής προσχολικής  αγωγής με την ταυτόχρονη απαίτηση για βελτίωση των όρων που αυτή παρέχεται. Στη σύσκεψη συζητήθηκαν τα προβλήματα που θα δημιουργήσει η υλοποίηση αυτής της απόφασης. Στα συγκεκριμένα Δημοτικά Σχολεία και Νηπιαγωγεία φοιτούν ήδη περισσότεροι από 600 μαθητές και ο περαιτέρω περιορισμός της αυλής με την ταυτόχρονη αύξηση του αριθμού των μαθητών θα δημιουργήσει ακόμη σοβαρότερα  προβλήματα τόσο στη μαθησιακή διαδικασία όσο και στην ασφάλειά τους. Εκφράστηκε η ομόθυμη θέληση όλων των παρευρισκόμενων να συμβάλουν με ενωτικό τρόπο στην ανατροπή αυτής της απόφασης διεκδικώντας:

​

• Ανέγερση νέων σχολικών κτηρίων

• Ενοικίαση κτηρίων στην περιοχή για να στεγαστούν εκεί τα νηπιαγωγεία.

• Τοποθέτηση των προκατασκευασμένων αιθουσών στο οικόπεδο της οδού Σαλαμίνος.

Στο πλαίσιο αυτό προτείνεται η ανάληψη πρωτοβουλιών και η διοργάνωση κινητοποιήσεων. Συγκεκριμένα:

• Έκδοση κοινού κειμένουτο οποίο θα συγκεντρώσει τις υπογραφές των γονιών και των εκπαιδευτικών των παραπάνω σχολείων.

• Συνάντηση αντιπροσωπείας εκπαιδευτικών και γονέων με τη Δημοτική Αρχή του Πειραιά και με τον Διευθυντή Π.Ε. Πειραιά. Στις συναντήσεις αυτές θα ζητηθεί, τόσο ο Δήμος όσο και η Διεύθυνση Πειραιά να επαναεπιβεβαιώσουν τη θέση τους για την εγκατάσταση των λυόμενων προκατασκευασμένων αιθουσών σε παρακείμενο οικόπεδο (Σαλαμίνος 175).

• Παράσταση διαμαρτυρίας στην ΚΤΥΠ. Η παράσταση προγραμματίζεται για το δεύτερο δεκαήμερο του Δεκέμβρη.

• Κινητοποίηση στο Υπουργείο Παιδείας εφόσον οι παραπάνω κινητοποιήσεις δεν έχουν αποτέλεσμα.

ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ

• Ενιαία δημόσια δωρεάν δεκατετράχρονη εκπαίδευση (ενιαίο δωδεκάχρονο δημόσιο δωρεάν υποχρεωτικό σχολείο και δίχρονη υποχρεωτική προσχολική αγωγή και εκπαίδευση για όλα τα παιδιά 4 έως 6 στο δημόσιο Νηπιαγωγείο).

• Άμεση γενίκευση σε όλη τη χώρα της 2χρονης Υποχρεωτικής Προσχολικής και Εκπαίδευσης για όλα τα παιδιά. Δυο νηπιαγωγοί για κάθε ολοήμερο νηπιαγωγείο. Να εγγραφούν όλα τα παιδιά, νήπια και προνήπια, 4-6 ετών, στα δημόσια Νηπιαγωγεία.

• Να εξασφαλιστεί η λειτουργία όλων των Νηπιαγωγείων, χωρίς να χαθεί κανένα τμήμα. Καμία υποχρεωτική μετακίνηση παιδιών. Βασική μας θέση τα 15 νήπια ανά τμήμα.

• Την άμεση λειτουργία όλων των αναγκαίων Τμημάτων Ένταξης και Τμημάτων Υποδοχής και την ικανοποίηση όλων των αιτήσεων για Παράλληλη Στήριξη με μία/έναν νηπιαγωγό ανά παιδί.

• Αντισταθμιστικό ολοήμερο νηπιαγωγείο με συνεχές και ενιαίο πρόγραμμα χωρίς αποκλεισμούς και διακρίσεις. Εγγραφή στα ολοήμερα τμήματα όλων των παιδιών που οι γονείς τους το επιθυμούν.

• Άμεση χρηματοδότηση των Νηπιαγωγείων από τις Σχολικές Επιτροπές για όλα τα αναλώσιμα. Ούτε ένα ευρώ από την τσέπη των γονιών.

• Τροποποίηση της ΚΥΑ (ΦΕΚ 455 8/8/2019) για την τοποθέτηση προκατασκευασμένων αιθουσών νηπιαγωγείων με βάση τις προτάσεις του συλλόγου.

 

4. ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗ

​

Επιβεβαιώνουμε την απόφαση και τις διεκδικήσεις της Γ.Σ. του περασμένου Μαΐου. Είμαστε αντίθετοι στο πλαίσιο που θέτει ο ν. 4547/2018 και ειδικότερα στα άρθρα 10 και 11 που προβλέπουν τη σύσταση (σε κάθε σχολείο) είτε της Επιτροπής Διεπιστημονικής Εκπαιδευτικής Αξιολόγησης και Υποστήριξης (Ε.Δ.Ε.Α.Υ.) είτε ομάδας εκπαιδευτικής υποστήριξης. Το πλαίσιο αυτό προσπαθεί να μειώσει τον αριθμό των αιτήσεων διάγνωσης που δέχονται τα διαγνωστικά του κέντρα μεταφέροντας στους εκπαιδευτικούς την ευθύνη να κάνουν την πρώτη διάγνωση, να διαμορφώσουν και να εφαρμόσουν βραχυχρόνια Εξατομικευμένα Προγράμματα Εκπαίδευσης σε μαθητές που χρήζουν ειδικής εκπαιδευτικής υποστήριξης.

​

Σχετικά με την πρόσφατα ψηφισμένη τροπολογία που αφορά στον προσδιορισμό των οργανικών θέσεων των εκπαιδευτικών που υπηρετούν σε τμήματα ένταξης (σύμφωνα με την οποία σε κάθε σχολείο με δυναμικό έως και 250 μαθητές θα υπηρετεί ένας εκπαιδευτικός ειδικής αγωγής ενώ σε σχολεία με περισσότερους των 250 μαθητών θα μπορεί να υπηρετεί και δεύτερος εκπαιδευτικός εφόσον υπάρχουν τουλάχιστον 15 διαγνώσεις από δημοσίους πιστοποιημένους φορείς) διεκδικούμε: Δημιουργία και δεύτερου Τ.Ε. ανάλογα με τις ανάγκες κάθε σχολείου, με παιδαγωγικά και όχι με λογιστικά κριτήρια που αποσιωπούν τις ανάγκες των μαθητών και απορρυθμίζουν περαιτέρω την ειδική εκπαίδευση. Ίδρυση Τ.Ε. σε κάθε νηπιαγωγείο, ώστε να πραγματοποιείται πρώιμη παρέμβαση και υποστήριξη των μαθητών του νηπιαγωγείου.

​

Για τον πανελλαδικά αυξανόμενο αριθμό ιδιωτών ειδικών βοηθών στα δημόσια σχολεία: Δηλώνουμε ότι αυτό συνιστά ιδιωτικοποίηση πλευρών της λειτουργίας της δημόσιας εκπαίδευσης ενώ εισάγει στο δημόσιο σχολείο εργαζόμενους χωρίς ασφάλιση (γεγονός που θέτει σε κίνδυνο τόσο τους ίδιους όσο και το σχολείο), χωρίς θεσμοθετημένο και ακριβές καθηκοντολόγιο, οι οποίοι επιλέγονται με κριτήρια που θέτουν οι γονείς και λογοδοτούν μόνο σε εκείνους. Διεκδικούμε: Έγκαιρη και κατάλληλη ΔΗΜΟΣΙΑ, ΔΩΡΕΑΝ ΚΑΙ ΠΛΗΡΟΥΣ ΩΡΑΡΙΟΥ υποστήριξη (παράλληλη στήριξη, σχολικούς νοσηλευτές και ειδικό βοηθητικό προσωπικό) σε όλους τους μαθητές με αναπηρίες ή/και εκπαιδευτικές ανάγκες. ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΑΝΑΣΦΑΛΙΣΤΗ ΕΡΓΑΣΙΑ ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΣΧΟΛΕΙΟ. ΜΑΖΙΚΟΙ ΜΟΝΙΜΟΙ ΔΙΟΡΙΣΜΟΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ και όλων των απαραιτήτων ειδικοτήτων.

 

5. ΜΙΣΘΟΛΟΓΙΚΑ - ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΑ

ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ ΑΥΞΗΣΕΙΣ ΣΤΟΥΣ ΜΙΣΘΟΥΣ  - ΔΗΜΟΣΙΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ ΚΑΙ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΣ ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ

 

Στο στόχαστρο των διεκδικήσεων του κλάδου θα πρέπει να μπει η διεκδίκηση πραγματικών και   ουσιαστικών αυξήσεων στους μισθούς μας. Είναι γνωστό ότι, μεταξύ άλλων, ο 13ος και 14ος μισθός καταργήθηκαν με τους μνημονιακούς νόμους την περίοδο 2010-2014. Την περίοδο 2015-2019 η λιτότητα συνεχίστηκε και οι απώλειες στο ετήσιο εισόδημα μας συνεχίζουν να κυμαίνονται από το 20% ως και το 40% . Σε κάθε περίπτωση για τους περισσότερους ο μήνας δεν βγαίνει.

 

Η διεκδίκηση της κάλυψης των μισθολογικών απωλειών πρέπει να γίνει υπόθεση κάθε Σωματείου, κάθε εργαζόμενου. Οι εκπαιδευτικοί είμαστε πάρα πολλοί για να ελπίζουμε ότι μπορούμε να ενταχθούμε στην παρέα των προνομιούχων, όπως αποφάσισαν οι δικαστικοί για τους εαυτούς τους και τους συμμάχους τους των ειδικών μισθολογίων. Ο αγώνας για την επίτευξη του στόχου μας είναι υπόθεση πλατιών κοινωνικών συμμαχιών με τα υπόλοιπα πληττόμενα στρώματα της μισθωτής εργασίας. Αν θέλουμε να έχουμε πιθανότητες επιτυχίας, δεν μπορούμε να αρκεστούμε στην εθιμοτυπία της συνδικαλιστικής δράσης. Το σωματείο οφείλει άμεσα να υπενθυμίσει σε όλη την κοινωνία ότι η κατάργηση των αντεργατικών μέτρων των μνημονίων για να είναι δίκαιη πρέπει να είναι και καθολική. Το σωματείο μας οφείλει άμεσα να υπενθυμίσει σε όλη την κοινωνία ότι μονάχα με την  αύξηση των μισθών και της αντίστοιχης κατανάλωσης θα μειωθεί η ανεργία. Όλοι μας οφείλουμε να διατρανώσουμε με τον πιο ηχηρό τρόπο ότι η επαναφορά του 13ου και 14ου μισθού αποτελεί την πιο άμεση διεκδίκησή μας.

 

Στο πεδίο του ασφαλιστικού οι εξαγγελίες της κυβέρνησης για ιδιωτικοποίηση της επικουρικής ασφάλισης- όσο κι αν αυτή αναφέρεται στους νέους ασφαλισμένους- είναι παραπάνω από βέβαιο πως θα αποστερήσει τα επικουρικά ταμεία από τις εισφορές των νεοεισερχόμενων και θα εντείνει την εξάρτηση τους από τον κρατικό προϋπολογισμό με ότι αυτό συνεπάγεται για την επισφάλεια του ύψους της αποδιδόμενης επικουρικής σύνταξης.

 

ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ:

​

• Αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις ώστε να ζούμε με αξιοπρέπεια από το μισθό μας.

• Επαναφορά του 13ου και 14ου μισθού.

• Καταβολή των αναδρομικών σε όλους του δικαιούχους.

• Δημόσιο σύστημα κοινωνικής ασφάλισης – αυξήσεις στις συντάξεις

 

​

6. ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΟΜΑΣΤΕ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΔΩΡΕΑΝ ΚΑΘΟΛΙΚΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ

​

Σήμερα η απάντηση της κυβέρνησης στην κρίση του σχολείου φαίνεται να ταλαντώνεται ανάμεσα στο δίπολο ενός ακραίου νεοφιλελευθερισμού από τη μια (βλέπε αξιολόγηση, αυτονομία της σχολικής μονάδας, αριστεία, επαναφορά των προτύπων) και μιας νέο-συντηρητικής στροφής ως προς το περιεχόμενο της εκπαίδευσης. Διακηρυγμένη της επιδίωξη είναι να επιλεγούν οι «άριστοι», οι οποίοι θα εκπαιδευτούν σε διαφορετικό εκπαιδευτικό πλαίσιο ενώ η μαθητική πλειοψηφία θα καθηλωθεί σε ένα επίπεδο χαμηλών προσδοκιών και επιδόσεων. Αυτή η απάντηση βρίσκει διαφορετικούς δρόμους εφαρμογής σε κάθε εκπαιδευτική βαθμίδα. Όλοι όμως συγκλίνουν στην ίδια στόχευση: εκπαίδευση πολλών ταχυτήτων, παιδεία για λίγους και εκλεκτούς. Είναι η επέκταση των πρότυπων σχολείων που επιχειρεί να διαμορφώσει μια μαθητική ελίτ αδιαφορώντας για την πλειοψηφία του μαθητικού πληθυσμού. Είναι η αξιολόγηση, κατηγοριοποίηση, κατάταξη σχολικών μονάδων και η ελεύθερη επιλογή σχολείων από τους γονείς. Είναι η τράπεζα θεμάτων στο λύκειο που θα απογειώσει την παραπαιδεία και θα διαμορφώσει ένα ακόμα πιο σκληρό εξεταστικό πλέγμα απόρριψης. Είναι η επαναφορά της βάσης του δέκα, η κατάργηση πανεπιστημιακών σχολών και ο καθορισμός του αριθμού των εισακτέων από τα ΑΕΙ που θα μειώσει δραματικά τον αριθμό εισακτέων και θα οδηγεί κάθε χρόνο πολύ περισσότερους μαθητές στα κολλέγια και τα ΙΕΚ.

​

Σε επίπεδο των υλικών όρων, οι επιλογές είναι προφανείς. Οι 4.500 διορισμοί στην ειδική αγωγή παραπέμπονται και πάλι για το επόμενο έτος, οι διορισμοί στη γενική αγωγή δεν αποτελούν καν αντικείμενο συζήτησης, τα κενά καλύπτονται από δεκάδες χιλιάδες προσλήψεις αναπληρωτών, η δίχρονη υποχρεωτική προσχολική αγωγή και εκπαίδευση δεν υποστηρίζεται από κανένα σοβαρό σχέδιο κτιριακής υποδομής ενώ το ενδιαφέρον του Υπουργείου εστιάζεται, κατά κύριο λόγο, στην επιλογή της νέας γενιάς στελεχών εκπαίδευσης που θα προωθήσουν την αξιολόγηση. Με διαφορετικούς όρους και σε μια εντελώς διαφορετική πολιτική συγκυρία, η εκπαιδευτική ατζέντα που έθεσε πριν δέκα περίπου χρόνια η Διαμαντοπούλου επανέρχεται: αριστεία, αξιολόγηση, ανταγωνισμός, διαφοροποίηση, ένταση των ταξικών φραγμών, απόρριψη.

​

Το μοντέλο αυτό εκπαίδευσης έρχεται σε αντίθεση με το μορφωτικό σχέδιο που ο σύλλογός μας προσπαθεί να υπηρετήσει. Σε αυτό το μορφωτικό σχέδιο το δημόσιο σχολείο οφείλει να συμβάλλει στη διαμόρφωση ενός ανθρώπου με ισόρροπη σωματική, γνωστική, ηθική και καλλιτεχνική ανάπτυξη. Ενός ανθρώπου που αποκτά σφαιρική ανθρωπιστική μόρφωση αλλά και επιστημονικές και τεχνικές γνώσεις και ικανότητες οι οποίες αναφέρονται στους βασικούς κλάδους παραγωγής. Ενός ανθρώπου που προσπαθεί συστηματικά να προσεγγίσει ιδανικά όπως η αλληλεγγύη, η συντροφικότητα, η αυτοθυσία για το δημόσιο συμφέρον και η γενναιότητα της υπέρβασης του ατομικισμού.

​

Η εκπαιδευτική δομή που υπηρετεί αυτούς τους σκοπούς είναι το ενιαίο δωδεκάχρονο υποχρεωτικό δημόσιο δωρεάν σχολείο και η δίχρονη υποχρεωτική προσχολική αγωγή(14χρονος εκπαιδευτικός σχεδιασμός). Αρχίζει από τα 4 έτη (δύο έτη προσχολική αγωγή) και φτάνει με ενιαία προγράμματα κα­θολικής μόρφωσης ως τα 18 χρόνια. Είναι υποχρεωτικό για όλα τα παιδιά και δεν περιλαμβάνει στο εσωτερικό του εξεταστικούς φραγμούς. Λειτουργεί με βάση ενιαία αναλυτικά προγράμματα και στόχους, παρέχει ομοιογενή εκπαίδευση, τουλάχιστον σε ότι αφορά ένα βασικό σώμα γνώσεων, για όλα τα παιδιά σχολικής ηλικίας.

​

Αυτό το σχολείο θέτει στο κέντρο του την αρχή της  «μορφωτικής ισότητας». Αυτή η αρχή κινείται σε εντελώς αντίθετη λογική από τα ιδεολογήματα των «ίσων ευκαιριών», της «αξιοκρατίας» και της «αριστείας». Η αρχή της «μορφωτικής ισότητας» απαιτεί τη θετική διάκριση υπέρ εκείνων που αντιμετωπίζουν περισσότερες δυσκολίες. Αυτό σημαίνει αναβαθμισμένες υποστηρικτικές δομές, τμήματα ένταξης, τμήματα ενισχυτικής διδασκαλίας και παράλληλης στήριξης. Σημαίνει ενίσχυση και στήριξη της ειδικής αγωγής σε αντιπαράθεση με τις πολιτικές αποδόμησής της.

 

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΔΡΑΣΗΣ

​

Απέναντι στη φτώχεια και τη λιτότητα, απέναντι στον αέναο κύκλο της αδιοριστίας  πρέπει να ανοίξει ένας νέος κύκλος αγώνων, ένας νέος κύκλος άνθισης των εκπαιδευτικών, των εργατικών και λαϊκών αγώνων και διεκδικήσεων. Αυτός μονάχα μπορεί να δώσει μικρές και μεγάλες νίκες. Στην εκπαίδευση το ξέρουμε καλά, με το μπλοκάρισμα της εφαρμογής της αξιολόγησης, τη νίκη του αγώνα των απολυμένων εκπαιδευτικών της δευτεροβάθμιας, την αποτροπή των υποχρεωτικών μετακινήσεων, την προσμέτρηση της ώρας σίτισης ως διδακτικής για όλους τους εκπαιδευτικούς. Να πάρουμε την υπόθεση στα χέρια μας, να συγκροτήσουμε ένα πλατύ, ενωτικό, κοινωνικοπολιτικό και αγωνιστικό μέτωπο με στόχους άμεσους και πιο μακρινούς: από την πρόσληψη των αναπληρωτών και τον 13ο -14ο  μισθό ως την ανατροπή των μνημονίων και του Συμφώνου για το ευρώ. Παύση πληρωμών του  χρέους – μη αναγνώριση του χρέους, διεθνιστικός αγώνας και ρήξη-έξοδος με την ΟΝΕ και την Ε.Ε.

​

• Οργάνωση των αναγκαίων αγώνων με αίτημα τους μαζικούς διορισμούς εκπαιδευτικώναποκλειστικά με βάση το πτυχίο και την προϋπηρεσία.

• Κινητοποίηση στις 29/11 στο Υπουργείο Παιδείας στη 1μμ για όλα τα ανοιχτά ζητήματα της εκπαίδευσης.

• Συμμετοχή, με το πλαίσιο του Συλλόγου μας, στην κινητοποίηση των συνταξιουχικών οργανώσεων το Σάββατο 30 Νοέμβρη, 10.30π.μ., Προπύλαια

• Συμμετοχή στη συγκέντρωση στις 5/12, στις 2μ.μ., στο Υπ. Εργασίας, για τα εργασιακά δικαιώματα των αναπληρωτών και γενικότερα των συμβασιούχων, με κέντρο τις άδειες μητρότητας

• στις συγκεντρώσεις και τα συλλαλητήρια ενάντια στον αυταρχισμό και την καταστολή (με αφορμή την επέτειο από τη δολοφονία του Αλ. Γρηγορόπουλου) και απέναντι στο σύνολο της αντιεκπαιδευτικής – αντιλαϊκής πολιτικής.

• Κινητοποίηση στις 14 Φεβρουαρίου 2020 (ημέρα εκδίκασης της αγωγής της Oil-one εναντίον του Δημάρχου Κερατσινίου Δραπετσώνας) για την απομάκρυνση των καζανιών από την Δραπετσώνα.

• Απεργία – Αποχή από κάθε διαδικασία αξιολόγησης/αυτοαξιολόγησης.

• Άμεση προκήρυξη απεργιακών κινητοποιήσεων σε κάθε περίπτωση ανακοίνωσης και προσπάθειας εφαρμογής αντιεκπαιδευτικών/αντιλαϊκών μέτρων (αύξηση ωραρίου, αύξηση μαθητών ανά τμήμα, προώθηση αξιολόγησης κλπ.).

• Έκδοση κοινού κειμένουυπογραφών για να μην τοποθετηθούν προκατασκευασμένες αίθουσες στον αύλειο χώρο των 9ου & 11ου Δημοτικών σχολείων.

• Συνάντηση αντιπροσωπείας εκπαιδευτικών και γονέων με τη Δημοτική Αρχή του Πειραιά και με τον Διευθυντή Π.Ε. Πειραιά. Στις συναντήσεις αυτές θα ζητηθεί, τόσο ο Δήμος όσο και η Διεύθυνση Πειραιά να επαναεπιβεβαιώσουν τη θέση τους για την εγκατάσταση των λυόμενων προκατασκευασμένων αιθουσών σε παρακείμενο οικόπεδο (Σαλαμίνος 175).

• Παράσταση διαμαρτυρίας στην ΚΤΥΠ. Η παράσταση προγραμματίζεται για το δεύτερο δεκαήμερο του Δεκέμβρη.

• Κινητοποίηση στο Υπουργείο Παιδείας εφόσον οι παραπάνω κινητοποιήσεις δεν έχουν αποτέλεσμα.

• Δίνουμε τη μάχη, μαζί με τους γονείς, για τα μορφωτικά δικαιώματα των μαθητών μας, συγκροτούμε ένα ισχυρό μέτωπο παιδείας και μπλοκάρουμε κάθε απόπειρα υποχρεωτικών μετακινήσεων μαθητών, δημιουργίας πληθωρικών τμημάτων, διαγραφής μαθητών από το ολοήμερο.

• Συμβάλουμε σε κάθε πανεργατικό αγωνιστικό- απεργιακό συντονισμό σε ισότιμη βάση και με ανοιχτές δημοκρατικές διαδικασίες, για την ανατροπή των αντεργατικών, αντιλαϊκών πολιτικών και στήριξη του κινήματος για την προάσπιση του δικαιώματος στη στέγη, την ενέργεια, το νερό.

 

 

ΑΠΟ ΤΟ Δ.Σ.