ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΣΥΝΔΙΚΑΤΑ ΚΑΙ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ

ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΡΑΣΕΙ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ

ΝΑ ΒΑΛΕΙ ΤΗ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ ΣΤΟ ΓΥΨΟ!

 

Πειραιάς 22-9-2019

 

Ο “αναπτυξιακός” νόμος που έφερε η κυβέρνηση, δίνει γη και ύδωρ στους επενδυτές με παράλληλο τσάκισμα στα εναπομείναντα εργατικά και συνδικαλιστικά δικαιώματα. Μετά από 10 χρόνια κρίσης και τριών μνημονίων που σαν οδοστρωτήρας πέρασαν πάνω από τις ζωές μας και μας ανάγκασαν να πληρώσουμε την κρίση τους, έρχονται τώρα να μας χρεώσουν εκ νέου την «ανάπτυξή» τους.

​

Συγκεκριμένα το νομοσχέδιο προβλέπει:

​

1. Τον οριστικό ενταφιασμό των κλαδικών συμβάσεων. Για την επέκταση των οποίωνπροστίθεται ο όρος να υπάρχει “τεκμηρίωση των επιπτώσεων στην ανταγωνιστικότητα του κλάδου”.

2. Την ενίσχυση ξανά των ενώσεων προσώπων που η σύμβαση που θα υπογράφουν θα υπερισχύει της κλαδικής. Να θυμίσουμε ότι πάνω από 1.500 τέτοιες ενώσεις στήθηκαν από τους εργοδότες τα έτη 2012- 2013 για να κατεβάσουν τους μισθούς στο ύψος του κατώτερου και τα 586 ευρώ.

3. Τοπικές κλαδικές συμβάσεις που θα υπερισχύουν των κλαδικών συμβάσεων. Δηλαδή ακόμα μεγαλύτερη μείωση των ήδη συμπιεσμένων μισθών. Ο μέσος μισθός είχε επίσημα μειωθεί πάνω από 25%!

4. Τη θέσπιση ηλεκτρονικού μητρώου για τα συνδικάτα που σημαίνει γενικευμένο φακέλωμα των μελών των Δ.Σ. των σωματείων του για λογαριασμό τους κράτους και της εργοδοσίας.

5. Προβλέπει καθιέρωση ηλεκτρονικής ψηφοφορίας για την κήρυξη απεργίας από ένα σωματείο καταργώντας τις συλλογικές δημοκρατικές διαδικασίες των σωματείων.

6. Κατάργηση και του ελάχιστου δικαιώματος για μονομερή προσφυγή στον ΟΜΕΔ.

7. Συνυπευθυνότητα του εργαζόμενου για την μη καταβολή ασφαλιστικών εισφορών από τον εργοδότη, με αποτέλεσμα την μη αναγνώριση των ενσήμων!

8. Υπονομεύει την πληρωμή της υπερωριακής απασχόλησης με το πλαφόν 12% που βάζει δήθεν για καταπολέμηση της μερικής απασχόλησης

 

Στην ουσία, η κυβέρνηση επιχειρεί τον αφοπλισμό του συνδικαλιστικού κινήματος ώστε να μπορεί να περάσει τα αντιλαϊκά μέτρα που προωθεί χωρίς αντιδράσεις. Δεν είναι τυχαίο ότι ένα μήνα πριν, στο νόμο για την κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου με την τροπολογία Βρούτση καταργήθηκε το βάσιμο του λόγου απόλυσης του εργαζομένου, ως απαραίτητο στοιχείο για το έγκυρο της απόλυσης. Η κυβέρνηση χτυπά τα εργατικά και κοινωνικά δικαιώματα από τη μία και λύνει τα χέρια της εργοδοσίας από την άλλη.

​

Θέλει να φιμώσει κάθε φωνή μέσα στους χώρους δουλειάς για να μπορεί  η εργοδοσία να κάνει ανενόχλητα τη δουλειά της. Να φακελώνει τη συνδικαλιστική δράση  καταργώντας στην ουσία τις συλλογικές διαδικασίες για τη λήψη αγωνιστικών αποφάσεων για κινητοποιήσεις, όπως και τις Γενικές Συνελεύσεις. Η επιδίωξή της κυβέρνησης είναι απλή και σαφής: Συνδικάτα παροπλισμένα χωρίς εσωτερική ζωή και λειτουργία, χωρίς τον ζωογόνο αέρα των Γενικών Συνελεύσεων, εργαζόμενοι που θα ψηφίζουν ηλεκτρονικά σαν να συμμετέχουν σε τηλεφωνικό γκάλοπ, χωρίς τη ζωντανή συζήτηση, την ανταλλαγή απόψεων, την αλληλεπίδραση ιδεών.

​

Η κυβερνητική παρέμβαση αποτελεί στην ουσία μορφή καταστολής του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος. Δεν θα τους περάσει. Κάτω τα χέρια  από τα συνδικάτα. Ενωτικός, μαζικός, ταξικός αγώνας για το δικαίωμα στην οργάνωση  και την απεργία.

​

Να έρθουν στο προσκήνιο οι διεκδικήσεις και τα αιτήματα των εργαζομένων, να δυναμώσει  η πάλη για την κάλυψη των σύγχρονων αναγκών μας. Καμία ανοχή στην κρατική-εργοδοτική παρέμβαση στα συνδικάτα!

​

Το ήδη περίπλοκο και ασφυκτικό πλαίσιο για να είναι νόμιμη μια απεργία πλέον γίνεται ανυπέρβλητο εμπόδιο. Σύμφωνα με τα στοιχεία το 90% βγαίνουν παράνομες και καταχρηστικές. Δεν τους αρκεί! Ο στόχος είναι το 100% των απεργιών να βγαίνουν παράνομες, οι αγωνιστές να διώκονται και τα σωματεία να μην μπορούν να ανταπεξέλθουν στο κόστος.

​

Το δικαίωμα στην απεργία κατακτήθηκε με αγώνες. Θυμίζουμε ότι το Σύνταγμα του 1952 περιλάμβανε διάταξη που απαγόρευε την απεργία στο δημόσιο τομέα. Παρ’ όλα αυτά οι δημόσιοι υπάλληλοι πραγματοποίησαν μαζικές απεργίες τα επόμενα χρόνια και έσπασαν στην πράξη την απαγόρευση. Μόνο η ΔΟΕ πραγματοποίησε δύο απεργίες διαρκείας, το 1957 και το 1963.

​

Τα συνδικάτα έχουν συλλογικές διαδικασίες λήψης αποφάσεων. Έχουν Γενικές Συνελεύσεις και εκλεγμένα όργανα. Με βάση αυτά αποφασίζουν. Με βάση αυτά παλεύουν, οργανώνουν την πάλη τους, τις μορφές αγώνα. Δεν λογοδοτούν στο κεφάλαιο και τις κυβερνήσεις του. Λογοδοτούν στα μέλη τους, στους εργαζόμενους και την κοινωνία.

​

Καλούμε τους συναδέλφους σε μαζική συμμετοχή στις Γενικές Συνελεύσεις, τις συλλογικές διαδικασίες του Συλλόγου μας και τις αγωνιστικές δράσεις ενάντια στον αντισυνδικαλιστικά νόμο. Καλούμε το Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε. να τοποθετηθεί άμεσα.

​

Το Δ.Σ. του Συλλόγου Εκπαιδευτικών Π.Ε. Πειραιά «Η Πρόοδος» καλεί τα μέλη του να  συμμετέχουν δυναμικά στην απεργία που κήρυξε η Ε.Ε. της Α.Δ.Ε.Δ.Υ. για την Τρίτη 24 Σεπτεμβρίου 2019 με βασικό αίτημα την απόσυρση του νομοσχεδίου. Η συγκέντρωση θα γίνει στις 11 π.μ. στην Πλατεία Κλαυθμώνος και θα ακολουθήσει πορεία.

 

ΑΠΟ ΤΟ Δ.Σ.