top of page

Ποιος Φοβάται τους Συλλόγους Διδασκόντων;

Ανακοίνωση του Δ.Σ. του Συλλόγου Εκπ/κων Π.Ε. Πειραιά "Η Πρόοδος"

για την απόφαση του ΣτΕ για την επιλογή στελεχών εκπαίδευσης

 

 

Πειραιάς 22/03/20127

 

 

Η πρόσφατη απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας για τον τρόπο επιλογής στελεχών αμφισβητεί τη συμμετοχή των εκπαιδευτικών στις σχετικές διαδικασίες.  Η απόφαση αυτή αποτελεί μια αρνητική εξέλιξη.  Βοηθά στην επαναφορά του φόβου και της επιβολής ως όργανα διοίκησης του σχολείου. 

Είναι για μας ξεκάθαρο ότι ακόμα και ο καλύτερος τρόπος επιλογής των «στελεχών της εκπαίδευσης» ενώ μπορεί να συμβάλει αποφασιστικά στη δημοκρατική λειτουργία του σχολείου, δεν μπορεί να καλύψει τα κενά σε εκπαιδευτικό προσωπικό, να ιδρύσει (εκπαιδευτικές και κοινωνικές) υποστηρικτικές δομές για τους μαθητές που δεν τα καταφέρνουν, να δώσει αξιοπρεπείς μισθούς στους εκπαιδευτικούς, να τερματίσει το καθεστώς των ελαστικών σχέσεων εργασίας με μαζικούς διορισμούς, να λύσει τα δύσκολα προβλήματα του αναλυτικού προγράμματος και των βιβλίων και να απαντήσει στα προβλήματα της επιμόρφωσης.

Όπως όμως έλεγε και η απόφαση της Γ.Σ. του συλλόγου μας τον Ιούνιο του 2015, η αλλαγή του παλιού τρόπου επιλογής των στελεχών της εκπαίδευσης ήταν τότε επιβεβλημένη, καθώς οι προηγούμενες ρυθμίσεις του θέματος: α) ενίσχυαν την ανάθεση όλο και περισσότερων αποφάσεων σε ένα και μόνο πρόσωπο, στερώντας τα σχολεία από τη δημιουργικότητα των υπόλοιπων εκπαιδευτικών,  β) μετέτρεπαν την επιμόρφωση και τις περαιτέρω σπουδές σε κυνήγι συλλογής πιστοποιήσεων για την απομάκρυνση από την τάξη, αντί να στηρίζουν την καθημερινή παιδαγωγική πράξη και γ) είχαν αποξενώσει ένα στρώμα συναδέλφων/διευθυντών από τους υπόλοιπους εκπαιδευτικούς σε τέτοιο βαθμό που τους έκανε να νιώθουν «άξιοι» να βαθμολογήσουν τη δουλειά των υπολοίπων και να κρίνουν το μισθό τους, ακόμα και μέσα στο ζουρλομανδύα των ποσοστώσεων.

Με την μυστική ψηφοφορία στο σύλλογο διδασκόντων, το νέο σύστημα επιλογής απέδιδε δύναμη στους εκπαιδευτικούς της πράξης, αφού το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας μπορούσε να επηρεάσει (κάποτε καθοριστικά) την τελική επιλογή. Η αλλαγή αυτή ήταν ένα μικρό βήμα στη σωστή κατεύθυνση για την αντιμετώπιση των συγκεκριμένων προβλημάτων, αλλά  δεν τα έλυνε αυτόματα. Απαιτούνταν ακόμη η συναδελφική και ανοιχτή συζήτηση στο σύλλογο διδασκόντων έτσι ώστε να αποφευχθούν φαινόμενα φατριασμού και κυρίως απαιτούνταν η νομοθέτηση της ανάθεσης σε άλλους συναδέλφους μέρους των ευθυνών των διευθυντών (π.χ. τα οικονομικά ή η ενημέρωση συγκεκριμένων βιβλίων και αρχείων) μαζί με μέρος του επιμισθίου και της απαλλαγής από διδακτικά καθήκοντα. Τέλος και σημαντικότερο απαιτούνταν ένα σύγχρονο μορφωτικό σχέδιο για όλα τα παιδιά και οι αντίστοιχοι πόροι  που θα  ανανεώσουν την πίστη εκπαιδευτικών, γονέων, μαθητών και κοινωνίας στο δημόσιο σχολείο.

Στους 20 μήνες που πέρασαν από τη θέσπιση του νέου τρόπου επιλογής των στελεχών, τα φαινόμενα μετατροπής των συναδέλφων διευθυντών σε μακρύ χέρι της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου παραμερίστηκαν, χωρίς να εμφανιστούν απειλητικά φαινόμενα φατριασμού. Παρά το γεγονός ότι οι υπόλοιπες αλλαγές που κρίνουμε απαραίτητες δεν προχώρησαν, το συνολικό αποτέλεσμα από την εφαρμογή του νέου πλαισίου δεν ήταν αρνητικό. Αυτό που σήμερα χρειαζόμαστε είναι τις παραπάνω αλλαγές και όχι την αφαίρεση από τους εκπαιδευτικούς της πράξης του δικαιώματος να ελέγχουν ή να επηρεάζουν την επιλογή στελεχών. Η αφαίρεση αυτού του δικαιώματος δεν είναι απλά μια πράξη προσβολής της αξιοπρέπειας των εκπαιδευτικών, αφού στηρίζεται στην υποτιθέμενη ανωριμότητά τους. Το χειρότερο είναι ότι αποτελεί μια πράξη περιθωριοποίησης τους. Όμως ένα σχολείο που δεν ζητά από τους εκπαιδευτικούς του να σκέφτονται ελεύθερα για τη δουλειά τους, δεν μπορεί να διδάξει στους μαθητές του να σκέφτονται ελεύθερα για τη ζωή τους.

 

Διεκδικούμε το σχολείο της συνεργασίας ενάντια στο σχολείο του φόβου.

Καλούμε τη Διδασκαλική Ομοσπονδία να  διεκδικήσει περισσότερη και όχι λιγότερη δύναμη για τους συλλόγους διδασκόντων και στην επιλογή των στελεχών.

 

Καλούμε τους συλλόγους διδασκόντων σε πνεύμα συναδελφικότητας να αναπτύξουν πρακτικές αυτορρύθμισης που κάνουν πράξη την δημοκρατία στο σχολείο.

 

 

ΑΠΟ ΤΟ Δ.Σ.

bottom of page