top of page

 

ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΤΟΥ Δ.Σ. ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ Π.Ε. ΠΕΙΡΑΙΑ «Η ΠΡΟΟΔΟΣ» ΜΕ ΤΗΝ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΤΗΣ ΕΝΑΡΞΗΣ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΣΧΟΛΙΚΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ

 

Πειραιάς 10-09-2018

 

Αγαπητοί γονείς,

Με την ευκαιρία της έναρξης της νέας σχολικής χρονιάς απευθυνόμαστε σε σας για να μοιραστούμε μαζί σας τις αγωνίες και τις σκέψεις μας για τη Δημόσια Εκπαίδευση, την πρόοδο και το μέλλον των παιδιών μας.

Τα χρόνια της μνημονιακής λιτότητας αφήνουν για μια χρονιά ακόμα βαθιές πληγές στο σώμα εκπαίδευσης. Μνημονιακές πολιτικές που χρόνια τώρα απαγορεύουν τους διορισμούς μόνιμων εκπαιδευτικών. Τη θέση όσων συνταξιοδοτούνται παίρνουν κακοπληρωμένοι αναπληρωτές με μειωμένα εργασιακά και συνταξιοδοτικά δικαιώματα. Συνάδελφοι που καλούνται να επιβιώσουν με 8 ή 9 μισθούς το χρόνο, που κάθε χρόνο με μια βαλίτσα στο χέρι περιπλανώνται από τόπο σε τόπο και από σχολείο σε σχολείο. Συνάδελφοι  που πολλά χρόνια τώρα «αναπληρώνουν» τους εαυτούς τους. Έτσι, ο αριθμός των μόνιμων εκπαιδευτικών μειώθηκε κατά 10.000 περίπου. Ως αποτέλεσμα αυτής της συνθήκης τα σχολεία και οι εκπαιδευτικοί αδυνατούν σχεδιάσουν και να προγραμματίσουν τη δουλειά τους, ενώ έχει τελικά «καθιερωθεί» ο πρώτος μήνας κάθε σχολικής χρονιάς να είναι μήνας «προσαρμογής», όπου τα ωρολόγια προγράμματα αλλάζουν από μέρα σε μέρα ως ότου κάπου στα μέσα του Οκτώβρη συμπληρωθούν τα κενά.

Μνημονιακές πολιτικές που απαγορεύουν τη θεσμοθέτηση εκείνων των μεταρρυθμίσεων που θα στήριζαν το δημόσιο σχολείο στον αγώνα του να μορφώσει όλα τα παιδιά. Μεταρρυθμίσεις όπως η γενίκευση της δίχρονης προσχολικής αγωγής και του δωδεκάχρονου υποχρεωτικού σχολείου, η στελέχωση της ειδικής αγωγής σε κάθε της μορφή (από το ειδικό σχολείο και το τμήμα ένταξης ως την διάγνωση και την  παράλληλη στήριξη), η στελέχωση δομών για την έγκαιρη και αποτελεσματική αντιμετώπιση της σχολικής αποτυχίας.

Μέσα στον κυκεώνα της αέναης λιτότητας η εκπαίδευση συνεχίζει να μετατρέπεται από κοινωνικό αγαθό σε εμπορεύσιμο προϊόν, από κοινωνικό δικαίωμα σε ατομική υποχρέωση. Οι γονείς συνεχίζουν είτε ατομικά ο καθένας για τα παιδιά του είτε μέσω των Συλλόγων Γονέων να βάζουν όλο και πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη, για να εξασφαλίσουν στα παιδιά τους τα στοιχειώδη, για να καλύψουν το κενό που αφήνει η υποχρηματοδότηση του δημόσιου σχολείου ενός κράτους που σταδιακά αποσύρεται και αφήνει χώρο στους ιδιώτες και τις επιχειρήσεις. Την ίδια ώρα η παραπαιδεία και τα κάθε είδους φροντιστήρια συνεχίζουν να εξαντλούν  τα οικογενειακά εισοδήματα που η ανεργία και οι μισθοί πείνας έχουν ήδη περιορίσει δραματικά.

Απέναντι σε αυτή την πραγματικότητα όλοι όσοι αγωνιζόμαστε καθημερινά στις αίθουσες διδασκαλίας, υπερασπιζόμαστε το δημόσιο σχολείο, το σχολείο που χωράει όλα τα παιδιά, το σχολείο της ολόπλευρης μόρφωσης. Ο αγώνας αυτός είναι για μας αναπόφευκτος. Πηγάζει από την καθημερινή επαφή με τα παιδιά. Για να τον δώσουμε επιτυχημένα πρέπει να αναζητήσουμε τη δύναμη της συλλογικότητας. Για να τον δώσουμε επιτυχημένα καλούμε εσάς τους γονιούς των μαθητών μας σε κοινό αγώνα, σε συστράτευση για να διεκδικήσουμε όλα τα αναγκαία για την ευόδωσή του. Σε κοινό αγώνα για την υπεράσπιση του δημόσιου δωρεάν και καθολικού χαρακτήρα της εκπαίδευσης.

 

ΑΠΟ ΤΟ Δ.Σ.

bottom of page