ΘΕΜΑ: «Απόφαση του Δ.Σ. του Συλλόγου για την πρόταση του Συνεδρίου της Κ.Ε.Δ.Ε.

να υπαχθούν τα Νηπιαγωγεία στους Δήμους».

​

19/12/2016

 

Το Δημόσιο Νηπιαγωγείο είναι από τις δομές εκπαίδευσης που δέχονται αποφασιστικά πλήγματα. Το Μάη του 2016 ψηφίστηκε νόμος, με τον οποίο διπλασιάζεται ο αριθμός των παιδιών για την ίδρυση τμήματος νηπιαγωγείου. Παρά το ότι ο νόμος δεν εφαρμόστηκε αυστηρά για τη φετινή χρονιά, παραμένει ενεργός και αποτελεί παρακαταθήκη για χειρότερες εξελίξεις. Τον Αύγουστο του ίδιου χρόνου το ολοήμερο νηπιαγωγείο μετατράπηκε σε προαιρετική δομή. Η εμπειρία δείχνει ότι όποια δομή χαρακτηρίζεται προαιρετική, η πολιτεία δεν αισθάνεται υποχρεωμένη να  φροντίσει για τη λειτουργία της. Σοβαρότερος επίσης είναι ο κίνδυνος της εισαγωγής και στο χώρο της προσχολικής αγωγής των ελαστικών σχέσεων εργασίας: κανείς δε μπορεί να διασφαλίσει ότι στο εγγύς μέλλον, το πρόγραμμα του ολοήμερου (13.00-16.00) δεν θα ανατεθεί σε ωρομίσθιους συναδέλφους.

​

Στο ετήσιο τακτικό συνέδριό της ΚΕΔΕ (Ένωση Δήμων και Κοινοτήτων Ελλάδας) πάρθηκε μια απόφαση, η οποία συνιστά επίθεση στο δημόσιο νηπιαγωγείο. Σύμφωνα μ’ αυτή, ζητείται η υπαγωγή των νηπιαγωγείων στην τοπική αυτοδιοίκηση! Συγκεκριμένα:

​

«Μεταφορά συγκροτημένων δομών στην τοπική αυτοδιοίκηση, οι υπάλληλοι των υπηρεσιών αυτών θα υπάγονται διοικητικά στο Δήμο, αλλά θα διατηρούν όλα τα δικαιώματα των υπαλλήλων του αντίστοιχου φορέα… Ενδεικτικά παραδείγματα παρόμοιας αποκέντρωσης κατά το παρελθόν, είναι η μεταφορά των προνοιακών δομών (παιδικοί σταθμοί) και των αθλητικών κέντρων στους Δήμους. Ενδεικτικά, τέτοιες κρατικές δομές, που προτείνουμε να μεταφερθούν διοικητικά στην πρωτοβάθμια τοπική διοίκηση, είναι οι ακόλουθες: Κοινωνικά ιδρύματα, τα νηπιαγωγεία, τα γραφεία ΟΑΕΔ και οι υπηρεσίες του ΟΣΚ…»

​

Στο παρελθόν έχουν υπάρξει ξανά προσπάθειες για υπαγωγή δομών της δημόσιας εκπαίδευσης στην τοπική αυτοδιοίκηση. Οι κινητοποιήσεις των νηπιαγωγών και όλης της μαχόμενης εκπαίδευσης που αναγνώριζε τον εκπαιδευτικό χαρακτήρα του νηπιαγωγείου και την άρρηκτη σχέση του με την πρωτοβάθμια εκπαίδευση και θεωρούσε πως το νηπιαγωγείο θα ήταν η αρχή για να αποκεντρωθεί ολόκληρη η εκπαίδευση, ακύρωσαν αυτές τις προσπάθειες.

​

Η δημόσια εκπαίδευση είναι αγαθό για όλα τα παιδιά και δεν είναι εμπόρευμα. Δεν ιδιωτικοποιείται, δεν εκχωρείται, δεν εμπορευματοποιείται.

​

Οι δήμοι λόγω μνημονιακών και καλλικρατικών δεσμεύσεων αδυνατούν  να ανταπεξέλθουν στις ήδη υπάρχουσες υποχρεώσεις που συνδέονται με την εκπαίδευση (συντήρηση, φύλαξη, ανέγερση νέων σχολικών μονάδων κ.λπ.). Επομένως, εύλογα προκύπτουν ορισμένα ερωτήματα σχετικά με τις προθέσεις και τις επιδιώξεις όσων κάνουν την παραπάνω πρόταση:

​

• Τι σκέφτονται να κάνουν με το προσωπικό που είναι εκπαιδευτικοί; Η εμπειρία με τους εργαζόμενους στους Δήμους είναι θλιβερή όπου υπάρχουν εποχιακοί, ωφελούμενοι κ.λπ.

• Οι Δήμοι που δεν έχουν πόρους να χρηματοδοτήσουν τη «νέα πραγματικότητα» τι θα κάνουν για να ανταπεξέλθουν στις καινούριες υποχρεώσεις; Θα βάλουν δίδακτρα; Θα επιλέξουν την πολιτική των κουπονιών-voucher;

• Σημαντικά ερωτήματα προκύπτουν επίσης σχετικά με το αναλυτικό πρόγραμμα του νηπιαγωγείου (σκοπός, περιεχόμενο, φορέας). Πως θα διασφαλιστεί ο ενιαίος χαρακτήρας του αναλυτικού προγράμματος; Θα έχει κάθε Δήμος το δικό του; Με ποιο τρόπο θα διαμορφώνεται και τι περιεχόμενο θα έχει;

 

Προφανώς τα ερωτήματα είναι ρητορικά γιατί δε θα επιτρέψουμε να διαμορφωθεί μια τέτοια πραγματικότητα, δε θα επιτρέψουμε την έμμεση ιδιωτικοποίηση της εκπαίδευσης, θα υπερασπιστούμε το μορφωτικό δικαίωμα κάθε μαθητή.

Το εκπαιδευτικό κίνημα βρίσκεται στην ανάγκη να υπερασπίζεται τις εκπαιδευτικές δομές που δέχονται ισχυρά πλήγματα από τις πολιτικές του υπουργείου καθώς αυτές υπαγορεύονται από τις λογικές του μνημονίου και της εξυπηρέτησης του χρέους και όχι των κοινωνικών αναγκών. Αυτό συμβαίνει από την υπαγωγή της χώρας στον έλεγχο των δανειστών, ανεξάρτητα από κυβερνήσεις και υπουργούς και κορυφώνεται καθώς τα μνημόνια αλλάζουν αριθμό και τα περιθώρια στενεύουν στη λογική ότι οτιδήποτε δημόσιο εκποιείται.

​

Καλούμε το Δ.Σ της Δ.Ο.Ε, να πάρει θέση και να πραγματοποιήσει συναντήσεις με το υπουργείο, να υπερασπιστεί ένα μεγάλο κομμάτι του κλάδου που αυτή τη στιγμή βρίσκεται σε κίνδυνο και κυρίως να υπερασπιστεί το δικαίωμα των παιδιών για δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση.

​

Απαιτούμε από το Υπουργείο Παιδείας να απαντήσει στην ΚΕΔΕ:

​

• Θεσπίζοντας άμεσα δίχρονη υποχρεωτική προσχολική αγωγή και εκπαίδευση ενταγμένη σε ενιαίο δεκατετράχρονο εκπαιδευτικό σχεδιασμό.

• Καταργώντας το νέο τύπο ολοήμερου νηπιαγωγείου και επαναφέροντας την προηγούμενη δομή.

• Στηρίζοντας την πρώιμη παρέμβαση, ιδρύοντας και στελεχώνοντας της δομές ειδικής αγωγής στο νηπιαγωγείο.

• Δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στην ένταξη των μαθητών προσφύγων και των άλλων ευάλωτων ομάδων με μηχανισμούς και δομές στήριξης από το Υπουργείο Παιδείας και όχι από Μ.Κ.Ο.

• Κάνοντας μόνιμους διορισμούς.

 

Οι μάχιμοι εκπαιδευτικοί μαζί με τους γονείς των μαθητών μας θα βάλουμε άλλη μια φορά τέλος στα σενάρια για την αποκέντρωση της εκπαίδευσης.

 

ΑΠΟ ΤΟ Δ.Σ.

​

​

 

​